• Statystyki

    • Odwiedziło nas: 262117
    • Do końca roku: 277 dni
    • Do wakacji: 84 dni
  • Kalendarium

    Piątek, 2024-03-29

    Imieniny: Marka, Wiktoryny

  • Kartka z kalendarza

Warto wiedzieć !!! Uzależnienia - telefon

  UZALEŻNIENIE OD TELEFONU

Pod koniec lat osiemdziesiątych, a jeszcze bardziej w ostatnim dziesięcioleciu dokonały się znaczące zmiany technologiczne i społeczne związane z wprowadzeniem telefonii komórkowej. Dostępność "komórki" stał się przyczyna pojawienia się nowych zachowań w życiu codziennym i nowych sposobów komunikowania się. Nasilił się również kontakt z aparatem telefonicznym jako takim - rozmawiamy coraz częściej nie tylko w celu przekazania informacji, ale dla przyjemności.
Telefon komórkowy wypiera w codziennym życiu telefon stacjonarny, siłą rzeczy używany coraz rzadziej. Posiadanie go daje poczucie wolności, niezależności i bezpieczeństwa, można mieć go zawsze przy sobie, używać wszędzie i w każdej chwili, co sprawia, że jest się zawsze uchwytnym.
W związku z używaniem telefonu komórkowego wystąpiła duża zmiana w sferze społecznej. Pojawiły się nowe wzorce społeczne i symbole statusu. Dysponowanie aparatem najnowszej generacji oznacza nadążanie za modą, nowoczesność, posiadanie dobrej pracy i gęstej sieci ważnych kontaktów.
Częste odbieranie telefonu komórkowego i prowadzenie licznych rozmów może świadczyć w oczach innych osób, że jego właściciel ma liczne grono przyjaciół i że jest potrzebny wielu osobom. Obserwując sposób, w jaki większość obchodzi się ze swoim telefonem, trzeba przyznać, że ich relację do tego przedmiotu można by określić jako patologiczną, oscylującą na pograniczu fetyszyzmu. Bierze się to z dużego zaangażowania emocjonalnego i przyjemności z posługiwania się martwym przedmiotem. Jak bardzo ten produkt stał się nam niezbędny, uświadamiamy sobie dopiero w chwili, gdy korzystanie z niego staje się niemożliwe, przez co tracimy narzędzie komunikacji czy też następuje czasowa utrata relacji emocjonalnej.
Więź łącząca użytkownika z aparatem komórkowym wykracza z pewnością poza zwykłe zainteresowanie urządzeniem technicznym i chęć doświadczania przyjemności z jego użytkowania. Stosunek do telefonu przekształca się w coś, co przypomina związek emocjonalny z osobą.
Trzeba przyznać, że w pewien sposób wszyscy jesteśmy zależni od tego "genialnego urządzenia, które mieści się w dłoni". O uzależnieniu decyduje zatem tylko aspekt ilościowy, ponieważ od patologicznego sposobu korzystania z "komórki" użytkownika dzieli w tym przypadku tylko mały krok.

Czym charakteryzują się uzależnieni od telefonu komórkowego:

  • Przywiązują wielką wagę do posiadania telefonu komórkowego.
  • Nie odkładają go ani na chwilę.
  • Jest dla nich najważniejszym narzędziem codziennych kontaktów z innymi.
  • Odczuwają głęboki dyskomfort, kiedy nie mają do dyspozycji naładowanego aparatu, przejawiający się złym nastrojem, niepokojem, czasem nawet atakami paniki.
  • Używanie telefonu jest i ich przypadkach podyktowane czynnikami natury emocjonalnej i społecznej.
  • Telefon jest dla nich pośrednikiem w kontaktach z innymi.
  • Telefon jest im potrzebny do sprawowania nieustającej kontroli nad obiektem uczuć.
  • Odczuwają przymus nieustannego kontaktowania się z kimś.
  • Jako usprawiedliwienie swojego zachowania podają wygodę i bezpieczeństwo.
  • Mają silną potrzebę przynależności do grupy i zdobycia jej uznania.
  • Często cierpią na fobię społeczną lub obawiają się samotności.
  • Zazwyczaj maskują lęki z tym związane lub zaprzeczają ich istnieniu.
  • Do rzadkich objawów należą: smutek, nuda, odmowa podejmowania współżycia seksualnego i brak apetytu.

Rodzaje uzależnienia od telefonu

  • Uzależnieni od SMS-ów: odczuwają przymus nieustannego otrzymywania i wysyłania wiadomości tekstowych. Pojawia się u nich odcisk na kciuku, a klawiatura aparatu jest mocno zużyta. Często korzystają z systemu szybkiego pisania T9. ich nastrój w danym dniu zależy od ilości otrzymanych SMS-ów. Wysyłają wiadomości również do siebie samych (np. z komputera) lub do osób znajdujących się w pobliżu.
  • Uzależnieni od nowych modeli: to osoby nabywające coraz to nowe modele aparatów komórkowych. Są skłonni wydać wielkie sumy, aby stać się posiadaczami najnowszego modelu wyposażonego w szczególne funkcje.
  • "Komórkowi ekshibicjoniści": przy wyborze aparatu osoby te przywiązują szczególną uwagę do jego koloru, stylistyki i ceny. Pokazują innym funkcje, w jakie jest wyposażony. Kiedy telefonują, rozmawiają bardzo głośno i zanim odbiorą, pozwalają mu długo dzwonić, tak, by wszyscy obecni go usłyszeli.
  • Gracze: ten rodzaj fanatyzmu przejawia się nadmiernym zainteresowaniem grami znajdującymi się w telefonach komórkowych. Aparat staje się konsolą do gry, uzależnieni oddają się tej rozrywce niezwykle często i nie przestają grać, dopóki nie pobiją nowego rekordu.

SWT: osoby cierpiące na syndrom włączonego telefonu obawiają się wyłączyć swój aparat. Mają przy sobie zapasową naładowaną baterię, często nie wyłączają aparatu na noc.

Skutki uzależnienia od telefonu

Uzależnieni od telefonu stopniowo wycofują się z relacji ze światem, spędzając wiele czasu samotnie. By złagodzić samotność (chociaż sami do niej doprowadzili), przez długie godziny nie rozstają się z telefonem. Przez to mogą zapomnieć jak wygląda prawdziwa rozrywka i wyrażanie emocji w komunikacji werbalnej. Poza tym nadmierna koncentracja na wysyłaniu SMS-ów, czy grach interaktywnych prowadzi do mentalnego oderwania od rzeczywistego świata.
Inne możliwe konsekwencje, wspólne dla wszystkich uzależnień behawioralnych, to: zanik zainteresowań (takich jak np. zamiłowanie do sportu czy innych dających satysfakcję rozrywek), gwałtowne wahania nastroju, zaburzenia snu i odżywiania, nadużywanie leków i narkotyków, popadnięcie w długi z tytułu wysokich rachunków telefonicznych, konflikty z bliskimi i kłopoty w życiu zawodowym.

Zapobieganie i leczenie

Ponieważ uzależnienie od telefonii komórkowej zalicza się do tzw. nowych uzależnień, to znaczy patologii rozpoznanych i analizowanych od niedawna, badanie przeprowadzone w dziedzinie jego leczenia i zapobiegania mu są jeszcze bardzo skromne. Jak nietrudno się domyślić, na rozwinięcie się tej patologii najbardziej narażona jest młodzież. Nie sposób jednak nie zauważyć, że wszyscy zachowujemy się inaczej niż w czasach, gdy nie używano telefonów komórkowych.
Możemy jednak zapanować nad uzależnieniem od telefonu i nauczyć się korzystać z niego w inny sposób. Możemy posługiwać się nim rzadziej i lepiej ograniczając skutki psychologiczne. Możemy zostawiać go celowo w domu i próbować oprzeć się przypływowi niepokoju ogarniającego nas chwilę po zamknięciu drzwi. Możemy celowo umieszczać go poza zasięgiem wzroku, zapominać go czy chować i nie myśleć o nim, przynajmniej przez kilka godzin. Możemy starać się powstrzymywać się od telefonowania do kogoś poza przypadkami rzeczywistej konieczności.
Osoba cierpiąca na uzależnienie od telefonu komórkowego i odczuwająca przemożną potrzebę nieustannej komunikacji za jego pomocą powinna zmniejszać zakres korzystania z niego: włączać go - na początek - na kilka godzin dziennie, aż osiągnie stan pewnej tolerancji niepokoju oczekiwania. Podobnie jak przy leczeniu innych uzależnień behawioralnych, program terapii przewiduje pogłębioną pracę nad problemami, które stanowią rzeczywistą przyczynę uzależnienia. 

Opracowano na podstawie: C. Guerreschi. Nowe uzależnienia. Salwator 2006 

NA GÓRĘ